วันนี้

8 ความจริงในชีวิตที่น่าเศร้าที่เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับกาลเวลา

เราต้องปล่อยวางชีวิตที่เราวางแผนไว้เพื่อยอมรับชีวิตที่รอเราอยู่



แต่การปล่อยวางเป็นสิ่งหนึ่งที่เราพบว่ายากที่จะทำเพราะเรากลัวสิ่งที่เราสูญเสียไปในขณะที่ไม่สามารถคิดได้ว่าอะไรจะมาถึง ... ถ้าเพียง แต่เราจะปล่อย ...

เราไม่ได้เรียนแบบนั้น ความผิดพลาดของเราในอดีตก็แค่นั้น - ความผิดพลาดไม่ได้เรียนรู้จากบทเรียน และเนื่องจากโดยพื้นฐานแล้วเราเป็นสัตว์ที่มีความเคยชินเราจึงมักจะทำผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า





เราเคยเรียนรู้ไหม? ฉันเดาว่าไม่. แต่มันยากพอ ๆ กับการยอมรับบางสิ่งอย่างที่เป็นอยู่ยิ่งเราทำได้เร็วเท่าไหร่เราก็ยิ่งสามารถรับมือกับสิ่งที่ชีวิตบอลโค้งอาจโยนมาที่เราเป็นครั้งคราว…ซึ่งในตัวมันเองก็มีมาก .

วิธีทาเนยชามัวร์

นี่คือข้อเท็จจริงและเป็นเรื่องน่าเศร้าแม้ว่าจะเป็นเรื่องจริงก็ตาม เราต้องใช้เกลือสักหนึ่งช้อนชาน้ำมะนาวหรือช็อคโกแลตสักชิ้นถ้าเป็นไปได้ กลืนมันเหมือนยาเม็ดและหวังว่ามันจะทำอย่างนั้น



1. คำสัญญาบางอย่างยังคงไม่เป็นจริง

ไม่ว่าเราจะพยายามให้ใครบางคนรักษาคำพูดของพวกเขาอย่างหนักแค่ไหน แต่ก็มีหลายครั้งที่คน ๆ นั้นทำไม่ได้ เราจะพยายามปกป้องข้อตกลงพันธสัญญาโดยการให้คำมั่นสัญญาหรือให้บุคคลอื่นให้คำมั่นสัญญากับเรา แต่คำสัญญามักจะถูกยกไปข้างหน้าบ่อยแค่ไหน? ดังนั้นเราทำสัญญาที่อาจจะรักษาไว้หรือไม่ก็ได้เนื่องจากไม่ใช่ความผิดของเราเอง? หรือเราแค่ไม่หวังอะไร?

ความจริงในชีวิตที่น่าเศร้าที่เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับกาลเวลา

แอพ one night stand android

2. ผู้คนเติบโตห่างกัน

แม้แต่คนที่สัญญาว่าจะติดต่อกันเมื่อพวกเขาเดินทางห่างจากคุณหลายไมล์ เราบอกกันและกันว่าไม่มีอะไรจะเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อกันทั้งความรักความผูกพัน แต่ลึก ๆ แล้วเรารู้ดีว่านาทีที่พวกเขาอยู่นอกสายตาไมล์นั้นทำให้คนสองคนมีระยะห่างอยู่แล้วไม่ว่าพวกเขาจะอยากจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ลำดับความสำคัญเปลี่ยนไปตามระยะทาง และนั่นคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างแม้ว่าจะเป็นเพียงหนึ่งในสองคนก็ตาม



3. ทุกอย่างมาถึงจุดจบ

จากโครงการสู่หนังสือจากงานปาร์ตี้ไปจนถึงวันหยุดพักผ่อนจากการเผชิญหน้าไปจนถึงการแต่งงานและจากเทียนสู่ชีวิต ทุกอย่างมีวันหมดอายุที่อาจซ่อนอยู่และจะเปิดเผยตัวเองก็ต่อเมื่อใกล้ถึงเวลา แต่เรายังคงยึดถือสิ่งต่างๆและผู้คนเป็นส่วนสำคัญ ไม่ว่าเราจะทำมันทั้งๆที่มันอาจจะจบลงทั้งหมดหรือว่าเราจะทำด้วยความเชื่อที่ว่าบางที - อาจจะ - มันจะไม่เกิดขึ้นก็ตาม แต่เรามักจะทำมัน

ความจริงในชีวิตที่น่าเศร้าที่เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับกาลเวลา

4. การเปลี่ยนแปลงเป็นเพียงค่าคงที่

นี่เป็นความจริงที่น่าเศร้าที่สุดและยากที่สุดอย่างหนึ่งในชีวิตของเรา…สิ่งเดียวที่จะคงอยู่ตลอดไปในชีวิตของเราอย่างแท้จริง - จนถึงเวลาที่เราจะหยุดอยู่ - เป็นเพียงชั่วคราว ที่ที่เราอยู่ที่ทำงานเราเป็นเพื่อนกับใครพฤติกรรมของเรามันเปลี่ยนไปทั้งหมด เราแตกต่างจากกรอบเวลาหนึ่งไปอีกกรอบหนึ่งขึ้นอยู่กับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงเพื่อให้เราเปลี่ยนแปลง เชื้อเพลิงแห่งการเปลี่ยนแปลงนั้นทำให้สิ่งหนึ่งเปลี่ยนไปเพื่อให้เราเปลี่ยนแปลงและในทางกลับกัน…นั่นคือสิ่งที่เป็นมาและจะยังคงเป็นต่อไป ดังนั้นเมื่อเราให้คำมั่นสัญญาชั่วนิรันดร์และบอกผู้คนว่าเราจะไม่เปลี่ยนแปลงที่ไหนสักแห่งเราก็รู้ว่านั่นไม่เป็นความจริง

5. เราไม่สามารถรู้ได้อย่างเต็มที่

เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนที่เราจะเกิด เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เราตาย เราไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่นอกโลกนับประสาอะไรกับระบบสุริยะของเรา เราไม่รู้อะไรเต็มที่ เราสามารถคาดเดาได้เท่านั้น เราสามารถสรุปได้จากสิ่งที่เรานำเสนอกับสิ่งที่เราเห็นด้วยตาของเราเองและมันก็ยังคงเป็นเพียงสิ่งที่เราเชื่อเท่านั้น แม้แต่สีที่เราเห็นก็ไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริง ถ้าอย่างนั้นเราจะรู้ได้อย่างไร? ไม่มีอะไรที่เรารู้ทั้งหมด และนี่เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้หัวและหัวใจของคุณเสียหายไปตลอดชีวิตถ้าคุณปล่อยให้มัน คุณแค่ใช้ชีวิตอยู่ในช่วงเวลาปัจจุบันและหวังว่าอีกไม่นานที่จะเกิดขึ้นในปัจจุบันจะไม่เปลี่ยนแปลงคุณไปในทางที่รุนแรง และนั่นก็ยังคงเป็นข้อสันนิษฐานที่ไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้ชีวิตอยู่

ความจริงในชีวิตที่น่าเศร้าที่เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับกาลเวลา

วิธีใช้หม้อต้มกาแฟแบบแคมป์ปิ้ง

6. เราควบคุมทุกอย่างไม่ได้

ความจริงก็คือนอกเหนือจากความคิดของเราและวิธีที่เราอาจตอบสนองในช่วงเวลาหนึ่งเราไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลยแม้แต่การหายใจของเราเอง เราไม่สามารถควบคุมจำนวนเงินที่เราได้จากการทำงานของเราด้วยซ้ำเจ้านายของเราตัดสินใจเช่นนั้น เราไม่สามารถควบคุมคนที่เราต้องการใช้ชีวิตที่เหลือด้วย ... มันขึ้นอยู่กับพวกเขาที่จะเลือกเรามากที่สุดเท่าที่เราจะเลือกพวกเขาคุณจะเห็น เราไม่ได้ควบคุมสภาพอากาศการจราจรติดขัดทัศนคติของเพื่อนร่วมงานหรือความคิดของเพื่อนของเรา เราไร้การควบคุม นั่นทำให้คุณรู้สึกหมดหนทางหรือเปล่า?

7. มีคนที่ดีกว่าเสมอ

ในโรงเรียนในวิทยาลัยที่ซ้อมวงดนตรีที่ทำงานในบาร์ในแอปหาคู่ในเกม อดีตของเขาคนต่อไปของคุณอดีตเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณเพื่อนของคุณการแข่งขันของพวกเขาเจ้านายของเจ้านายของคุณ ... บันไดสำหรับการเปรียบเทียบและการคัดเลือกผู้รอดชีวิตที่เหมาะสมที่สุดโดยธรรมชาติไม่เคยหยุดนิ่ง และนั่นคือสิ่งที่คุณเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับมันหรือเรียนรู้ที่จะยอมรับว่าคุณจะพบว่าตัวเองต้องเผชิญหน้ากับคนอื่นอยู่ตลอดเวลาทั้งในที่ทำงานในชีวิตและในความรัก มันคงที่ จะมีใครสักคนที่ดีกว่าเสมอที่สามารถเดินเข้ามาและรับสิ่งที่คุณมีได้โดยไม่ต้องทำงานหนักอย่างที่คุณทำหรือที่นั่น ดูเหมือนไม่ยุติธรรมใช่เพราะมันเป็น แต่นั่นเปลี่ยนความเป็นจริงหรือไม่? ไม่

ความจริงในชีวิตที่น่าเศร้าที่เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับกาลเวลา

8. ไม่มีการชนะในชีวิต

อย่างไรก็ตาม คุณเกิดและนับตั้งแต่คุณเกิดคุณทั้งเรียนรู้หรือดิ้นรน แล้วคุณก็ตาย และบนเตียงมรณะของคุณคุณไม่ได้คิดถึงการแข่งขันที่คุณชนะคุณเริ่มพูดเร็วแค่ไหนไอคิวของคุณความมั่งคั่งที่คุณสะสมคนที่คุณพิสูจน์ว่าผิด คุณคิดแค่ว่า 'มันคุ้มค่าหรือไม่' การต่อสู้การแข่งขันการถกเถียงการทำงานไม่รู้จบที่คุณสละชีวิตเพื่อคนที่คุณทิ้งไว้ข้างหลังเพราะคุณไม่มีวันให้อภัยพวกเขาอัตตาที่คุณเติบโตอาณาจักรที่คุณสร้าง ... มันคุ้มค่าหรือไม่?

คุณคิดยังไง?

เริ่มการสนทนาไม่ใช่จุดไฟ โพสต์ด้วยความเมตตา

เขียนความคิดเห็น